Ongelukje op het werk

Daar gaan we weer, aangezien de productie van bananen weliswaar doorgaat, wordt het aantal omlaag gebracht met als gevolg maar 3 dagen werk deze week.

Maandag 20 juni en Dinsdag 21 juni

Aangezien de humpers het tempo van de mensen in de shed niet bijhouden moesten 2 jongens van de shed dinsdag in de namiddag gaan helpen met humpen. Dit vertraagde het tempo van de shed, zodat we in ieder geval wel tot woensdag werk zouden hebben. Ondanks dat ik nog niet zo snel was als de overige jongens met het snijden van de trossen bananen kreeg ik het wel voor elkaar 1 waslijn te voorzien van bananen, waardoor ik toch wel trots ben op mezelf en mijn vorderingen tot nu toe.

Woensdag 22 juni

Vandaag zou ik samen met Jodie (meisje van het hostel) verantwoordelijk zijn voor het ophangen van de bananen. Ik had mijn go pro meegenomen om voor het eerst filmpjes te maken van het werk bij Costa om dit later te kunnen verwerken in een nieuw filmpje. Aan 2 kanten van de trailer kun je de bananen ophangen met een machine, voorheen stond ik altijd aan de linkerkant, echter nu aan de rechterkant. Het vervelende hiervan was dat de machine precies andersom stond ingesteld. Indien je de hendel omlaag doet gaat de machine omhoog en de hendel omhoog gaat de machine omlaag. Je voelt hem al aankomen denk ik, na nog geen 15 minuten gebeurde het… Omdat ik te snel wilde zijn, om een voorsprong te krijgen op de jongen die vandaag de bananen deed snijden in kleine trossen, zat mijn hand bekneld tussen de ketting en de machine. De hendel was met geen mogelijkheid te bewegen aangezien het helemaal was vastgelopen. Ik Jodie geroepen maar die kon me niet helpen dus zij vervolgens Allie geroepen en het begon al behoorlijk pijn te doen! Ik schat een 20-25 seconde later kon hij me helpen en trok de ketting los waardoor mijn vingers eindelijk bevrijd werden. Ik kon gelukkig alles bewegen maar het werd al snel dik en opgezwollen. Meteen koelen met ijs pack. Na een minuut of 15 besloot ik terug te gaan werken, maar ik kon mijn vinger amper bewegen. Al met al ben ik de dag goed doorgekomen en heb ik nog goed beeldmateriaal kunnen vastleggen. Aangezien het werk voor deze week erop zat hoefde ik pas maandag weer te werken dus kon mijn hand rust krijgen.

Vrijdag 24 juni

Mijn vinger was nog steeds enorm dik en pijnlijk zodra ik hem wilde bewegen. Wel nam ik iedere dag pijnstillers en had Jan arniflor voor me om de zwelling tegen te gaan. In de avond kwam Jin de manager naar me toe of ik dit weekend wilde werken bij Raymond (lime picking). Aangezien ik de dagen goed kan gebruiken dacht ik waarom ook niet, ff doorbijten in verband met mijn vingers dan maar. Nog geen 5 minuten later komt Jin opnieuw mijn kamer binnen en zegt ow ja je moet ook het busje rijden want de andere 2 jongens hebben geen rijbewijs. Uhhhhhmmmm oke, ik zal je zeggen was best nerveus ervoor. Voor de eerste keer aan de andere kant van de weg rijden en alles tegenovergesteld als in Nederland, maar het zal vast wel goedkomen.

Zaterdag 25 juni

6.15 vertrokken we, had al 2 koppen koffie op om een beetje wakker te worden en toch wel iets gespannen kroop ik achter het stuur. Aangezien we hier in the middle of nowhere zitten is het gelukkig niet zo druk op de weg en dat is maar goed ook aangezien het nog pikkedonker is, alleen die eerste rotonde was een beetje wennen. Eenmaal aangekomen op de farm, vond ik de eigenaar erg aardig. In totaal waren we met 6 man die gingen plukken. De farmer kwam ons geen 1 x controleren en was tevreden met het tempo dat we hadden (zo kan het dus ook). De terugweg ging ook goed en had de smaak van het links rijden al helemaal te pakken. Ondanks het feit dat mijn vinger nog steeds redelijk dik en gevoelig was ging het werken beter dan verwacht.

Zondag 26 juni

Vandaag hoefde we nog maar een halve dag te plukken en dan zouden we klaar zijn. Maar 1 van de 2 jongens kwam niet opdagen, dus ik zag mijn halve vrije dag alweer in rook op gaan. Dit was echter niet het geval want hoe verder we de rijen met bomen afwerkte hoe minder rijp fruit er in de bomen hing, het bleek dat deze rijen later geplant waren. Na de lunch zat onze dag erop en konden we naar huis gaan.

Maandag 27 juni - Woensdag 29 juni

Deze week stonden weer 3 dagen gepland bij Costa, waar ik nu wel mee kon leven aangezien ik zaterdag al begonnen was met werken. Ik zou maandagochtend weer beginnen met het snijden van de trossen, maar al snel merkte ik dat dit hem niet ging worden. Je moet met je linkerhand namelijk de trossen goed vastpakken en met rechts snijden en aangezien mijn linker hand nog steeds pijnlijk was werd ik verplaatst naar het ophangen van de bananen. Dit heb ik dinsdag ook de hele dag gedaan. Woensdag werd ik weer naar boven verplaatst en kon ik de dozen gaan uitsorteren en op pallets zetten. Mooi want ik had mijn go pro bij me en had hier nog geen beeldmateriaal van. Toen we terug kwamen bij het hostel sprak Jin me aan dat Andre (eigenaar van de farm Crossroads) hem gevraagd had of ik donderdag en vrijdag daar kon werken. Het moet niet gekker worden 7 dagen op een rij werken, maar ik had er wel zin in. Giulio werkt nog steeds bij Crossroads, hij was mijn kamergenoot maar is 2 weken geleden verhuisd naar Dimbulah waar die minder huur betaalt.

Donderdag 30 juni

Wederom moest ik vandaag met het busje rijden en 2 jongens in de buurt van Crossroads op een andere farm afzetten. Aangezien ik het precieze adres niet had gekregen was het even zoeken. Vervolgens heb ik op Giulio gewacht in de buurt van de farm, zodat hij het laatste stuk met mij kon mee rijden en niet hoefde te fietsen. Bij Crossroads zijn ze bezig om een nieuw veld aan te leggen voor limoenbomen. De hoofdwaterleiding was net in de grond gelegd op zo’n 1 meter diepte en vandaag moesten we alle grond terug plaatsen. Met behulp van een tractor werd de meeste grond terug geschoven en het laatste moest dan met de schep gedaan worden. Giulio was vrij ervaren met de tractor en ik stond met een schep in mijn handen het egaal te maken. Uiteraard wilde ik na een uurtje of 2 ook wel eens in de tractor rijden, zo gezegd zo gedaan, alles werd me uitgelegd en ff later bestuurde ik voor het eerst een tractor haha. Het was een lange en vermoeiende dag, zeker met de brandende zon na het middag uur.

Vrijdag 1 juli

Vandaag zouden we het laatste stuk van de waterleiding plaatsen, wat op zich niet zo veel voorstelde. Uiteraard ook dit weer dichtgemaakt met de tractor en scheppen. En in de namiddag zijn we begonnen met het poetsen van de machines. Al met al een relaxt dagje, zeker als je het vergelijkt met gister, maar dat vond ik niet zo’n probleem aangezien het mijn 7e dag aan een stuk was.