Moreton Island

Inmiddels ben ik alweer een dikke 2 maanden onderweg en heb ik mijn blog niet meer bijgehouden. Dit komt met name door het vele werken en hier valt niet veel over te vertellen (veel van hetzelfde). Daarnaast is mijn laptop gecrasht en heb ik ruim 2 weken niks kunnen doen, vandaar dat het filmpje over Noorwegen ook nog even op zich laat wachten aangezien ik weer opnieuw moet beginnen. Dus heb ik besloten om alles samen te vatten: een beschrijving van de werkzaamheden en natuurlijk de leuke uitstapjes. Ik mag super blij zijn dat ik de kans heb gekregen om zoveel van het eiland te zien, aangezien sommige mensen hier een jaar verblijven en niet van het resort afkomen!

Om 7u vertrok ik dan eindelijk met de boot richting Moreton Island. Hier zou ik gaan werken voor de afdeling Food & Beverage. Eenmaal aangekomen op het eiland moest ik me melden bij de receptie waarna iemand van HR me ophaalde. Kreeg een korte rondleiding over het resort en moest veel papierwerk invullen, echt heeeeeeel veel papierwerk. Vervolgens werd ik naar mijn kamer gebracht, deze stelde echt niet veel voor (een bed, bureau en een stoel). Maar goed heb wel een privé kamer, de badkamer en wc moest ik delen met nog 2 anderen. In de middag een afspraak met mijn manager en zij liet me de verschillende afdelingen zien waar ik kon komen te werken. Normaal worden nieuwe mensen de eerste 1 a 2 weken ingezet in ‘flaoting’ (het schoonmaken van alle tafels in de algemene ruimte). Maar hier had ik absoluut geen zin in, dus dat heb ik dan ook aangegeven. De tweede dienst stond ik al achter de bar, buiten het feit dat alle computer systemen anders zijn (echt super omslachtig!) had ik de smaak al snel te pakken en waren ze bijzonder tevreden met me. Aangezien ik de nodige ervaring in de horeca heb, hoefde ze me niet echt in te werken. Naast de barwerkzaamheden werkte ik verder veel samen met Joshua, een Australische jongen die iets jonger is dan mij. Hij verzorgde met name de ‘functions’ grotere evenementen als conferenties, bruiloften etc. Ik kon het al vrij snel goed met hem vinden en hoewel het absoluut verboden was om te drinken tijdens het werk stonden we de tweede avond, tijdens het verzorgen van een bruiloft al de nodige Jack Daniels met cola weg te tikken. Uiteraard niet teveel zodat niemand het zou merken en we nog goed konden functioneren. Daarnaast werkte ik ook geregeld in het a la carte restaurant ‘’Copper Grill’’, hier serveerde we voornamelijk verse oesters, vis, garnalen en verschillende soorten biefstuk met als topper de ‘tomohawk’ (2 kg!). Hier werkte ik veel samen met Danja, had ik een jaar geleden niet verwacht dat we aan de andere kant van de wereld op een eiland samen zouden werken. Ook dit verliep goed, af en toe wat grapjes maken, kortom een hoop lol tijdens het werk. Dit waren eigenlijk de 3 verschillende baantjes die ik had. Verder was er nog een coffeeshop, Beach café (hier kreeg je eten) en natuurlijk de ‘tursiops’ de buffetten (ontbijt, lunch en heel af en toe diner), maar hier heb ik nooit hoeven te werken gelukkig. Verder was er in het weekend een kokosnoot bar, waar ik wel eens achter stond. Sta je dan lekker aan het strand een beetje kokosnoten open te hakken, een scheutje rum erin en verkopen (af en toe natuurlijk zelf eentje proeven of ze nog wel goed zijn he!). Aan het einde van de maand moest de hele voorraad drank geteld worden. Nou dit is me toch een hoop werk, ik was gelukkig met Josh wat het wel weer leuk maakte aangezien we het hele resort over moesten met de buggy (golfkarretje). Van de drankautomaten, tot de algemene voorraad boven op de berg,  marqué (zo noemde ze de plaats waar alle grote evenementen werden gehouden), coffeeshop en de bar natuurlijk, tot ieder blikje en zelfs de halve flessen sterke drank moesten worden geteld!

Ik moet wel zeggen het werken gaat er hier heel erg onprofessioneel aan toe. En aan geld verspillen hebben ze hier een handje. Als voorbeeld het a la carte restaurant Copper Grill: hier staan maar liefst 4 mensen in de keuken, 1 iemand is host en ontvangt de gasten, 1 iemand doet de rekeningen en dan waren er meestal Danja en ik die de tafels bedienden. 8 man in totaal was dus vrij normaal en dan te bedenken dat er slechts 15 tafeltjes zijn! Een ander voorbeeld: we hadden een kerstmis party voor een grootte multinational uit Australië. 200 man kwamen eten en er moesten dus 200 servetten worden gevouwen (stoffen servetten in de vorm van een kroontje) dit duurde minimaal zo’n 2 uur! Vervolgens staan alle servetten op tafel zegt de manager ik wil ze op een andere manier gevouwen hebben, dus ik stond al op het punt om uit te flippen! Maar goed boeiend ik krijg toch per uur betaald (zaterdag zelfs 150%), maar in plaats van nieuwe ‘’niet gevouwen’’ servetten te pakken gebruiken we de gevouwen servetten al. Volgende dag weer 200 servetten opnieuw vouwen! Tevens werken ze hier met vloer plannen, hierop staat precies welke tafel waar komt te staan en met hoeveel stoelen per tafel. Op zicht is hier goed over nagedacht moet ik zeggen, alleen niet als je je bedenkt dat zo’n 8 van de 10 keer, wanneer alles precies zo staat als op het vloer plan, alles weer wordt omgegooid aangezien Illy het toch net iets anders wil hebben. Maar wederom lekker boeiend, ieder uur krijg ik betaald! Zo zijn er nog tal van dingen die ik kan beschrijven wat in Nederland van zijn lang zal ze leven nooit zou gebeuren!

Al vrij snel leerde ik Ruud en Beau kennen (via hen is Danja op dit eiland terecht gekomen). Met Ruud was er al vrij snel een klik aangezien we veel dezelfde interesses hebben dus dat is wel fijn. Hebben veel gevoetbald op het strand (indien je ’s ochtends en ’s avonds een dienst had kon je in de pauze ff lekker naar het strand, lag per slot van rekening 50 meter van mijn kamer) en natuurlijk Ajax en Formule 1 gekeken (ook al was het soms midden in de nacht). Danja had me al verteld dat ze waarschijnlijk samen met hun richting NZ zou gaan en vroeg of ik zin had om mee te gaan. Aangezien we veel lol samen hadden besloten we om op zoek te gaan naar een campertje om zo het noordereiland van NZ te verkennen. Dit leek me echt het ultieme, had van m’n moeder natuurlijk al gehoord hoe super het was om met een camper te reizen dus dit was de uitgelezen mogelijkheid.

Tijdens mijn tweede week kreeg ik de mogelijkheid om het eiland wat beter te verkennen, aangezien Steve een eigen 4x4 op het eiland heeft en me uitnodigde. We zouden de dag erna op maandag gaan, wat opzicht prima uit kwam want ik hoefde pas in de avond te werken. Mijn manager (Illy) ging ook mee en in totaal waren we met z’n 6e. Om 10u zaten we in de auto richting de zuidkant van het eiland waar we zouden gaan lunchen bij een barretje in het plaatsje Kooringal (50 inwoners). Het was 10.15u, Steve stopte de auto, deed de kofferbak open en toverde een koelbox tevoorschijn vol met bier. Het is blijkbaar een regel dat je perse moet drinken als je met hem op uitstapje gaat haha. Maar goed ik moest werken in de avond en tijdens mijn introductie werd mij nadrukkelijk verteld dat er absoluut niet gedronken mocht worden voor aanvang. Dus ik keek heel vertwijfeld naar Illy, maar zij vertelde ‘’ik ben niet in functie’’. Nog geen 30 minuten later duwde Illy me alweer een nieuw biertje in mijn handen. We reden voornamelijk over het strand en het was prachtig zal ik je vertellen, nog nooit eerder met een jeep over het strand gereden. Na een klein uurtje kwamen we aan in Kooringal, het barretje zag er super uit en het eten was ook goed! Vervolgens richting ‘Cape Cliff (harpers)’ waar we boven vanaf de rotsen een mooi uitzicht hadden over de zee. In 1x riep Olivia kijk daar aan de rechter kant walvissen! Helaas waren ze te ver weg voor een fatsoenlijke foto, maar het was echt bijzonder om deze voor het eerst te zien. Daarna vertrokken we richting de noorderkant van het eiland en zijn we gestopt bij de ‘Blue Lagoon’, een zoetwater meer te midden van het eiland. Al met al een bijzonder leuke dag!

Het tweede uitstapje was met Allie, samen met Ruud en nog 3 anderen zouden we bij het zelfde barretje gaan eten als de vorige keer. Dat mag de pret niet drukken dus ik was maar al te blij dat ik mee kon. We spraken af bij de kleine parkeerplaats en tot mijn verbazing stapte we in dezelfde auto als de vorige keer, maar deze is toch van Steve vroeg ik. Waarop Allie begon te lachen, ze delen de auto zodat ze niet twee auto’s naar het eiland hoefde te verschepen haha. We stopten onderweg om foto’s te maken van een oud schip dat was aangespoeld (hier was echter niet veel van over). Na de lunch liepen we over het strand en zagen honderden kleine krabbetjes, super grappig om te zien! Op de terug weg stopten we bij de ‘big sand hills’ halverwege stond een boom die schijnbaar de moeite waard was om te fotograferen vond Ruud. Dus wij naar boven, fucking zwaar die duin oplopen in het zand! Eindelijk daar, zegt die vent laten we helemaal naar boven lopen, oké dan. Denken we boven te zijn, blijkt dit pas de eerste sand hill en konden we nog eens 30 minuten omhoog lopen in de brandende zon. Maar daar kregen we natuurlijk wel een super mooi uitzicht voor terug en maakten we de nodige foto’s en filmpjes! Op de terug weg naar onder natuurlijk rennen, voor zover dat lukte want al vrij snel gingen we onderuit en rolden we meters verder door het zand omlaag.

Rond 14 november bleek er een ‘super moon’ te verschijnen aan de hemel. Dit komt slechts 1x per 30-40 jaar voor, tijdens volle maan in oktober, november en december. Echter in november stond de maan het kortste bij de aarde. Ik moest werken tot een uur of 23u en rond 20u zag ik al een heleboel medewerkers van het resort zich verzamelen om samen naar de ‘desert’ (woestijn) te gaan. Ruud moest ook werken dus we zouden na het werk ook richting de desert gaan. Het was een 40 minuutjes lopen voordat we aankwamen. In de verte halverwege de desert zagen we een kampvuurtje en werd er muziek gespeeld door iemand op de gitaar. Hier zijn we een paar uurtjes blijven hangen alvorens we naar huis gingen. Betreft de maan kan ik kort zijn, geen idee of die daadwerkelijk groter was dan normaal, wel was die een stuk feller.

Vandaag stond duiken op het programma, yes!! Is alweer een dikke 2 maanden geleden dat ik voor het laatst had gedoken in Indonesië dus alles was weer even wennen. Daarnaast was afgelopen week mijn rode filter binnengekomen voor op mijn Go pro, waardoor de kleuren er beter uit komen te zien onder water. Wederom samen met Ruud en verder Nethin, Dan en Jahred (zij werkte voor watersports) gingen we duiken bij de Ship wrecks. Voor de kust van Moreton Island liggen zo’n 8 ship wrecks in de zee die zo een kunstmatig koraal vormen. Ondanks dat het zicht niet heel erg helder was hebben we toch mooie dingen kunnen zien. Met als hoogtepunt door een schip heen zwemmen. Officieel mag dit natuurlijk niet, maar het was echt super vet! (zien jullie wel terug in mijn nieuwe filmpje over Moreton Island).

De week voor we vertrokken richting Nieuw Zeeland gingen we met Jonathan varen in zijn speedboot. Jonathan bezit een villa op het eiland, Ruud had hem enige tijd geleden al leren kennen en hij nodigde ons uit om een middag te gaan varen. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. De nodige biertjes ingeslagen, een beetje rondvaren langs het eiland en af en toe zelf de boot besturen. Nadat we het wel gehad hadden met varen en de nodige biertjes verder waren haalde Jonathan in 1x de waterskiën tevoorschijn. Dat wil ik natuurlijk wel eens even proberen, de laatste keer was zo’n 16 jaar geleden op het Gardameer. Ik moet zeggen, het ging niet heel goed maar een seconde of 10 ben ik wel blijven staan op mijn waterskiën! (lag misschien ook wel aan de nodige biertjes) In de middag met zijn auto nog het eiland over gegaan en heb ik een stukje mogen rijden over het strand.

In de laatste week samen met Josh een quad tocht gedaan over het eiland. Omdat we medewerkers van het resort waren hoefde we hier niet voor te betalen. Normaal gesproken wordt je dan bij een groepje geplaatst van betalende resort gasten, maar aangezien we de jongens van de quads vaker tegen kwamen in de staffroom hadden we geregeld dan we een privé tocht zouden krijgen. Hierdoor konden we sneller gaan en een andere route pakken dan de overige gasten. In het begin op het strand een beetje wennen aan de quad en vervolgens het bos in. Ik had 2 Go Pro’s, 1 voorop aan de quad bevestigd en de andere op mijn borst. Ik was nog aan het denken zou ik Josh voorop laten rijden en ik achteraan of niet. Nou ja we wisselen halverwege wel dacht ik. Dus hop het bos in, helling omhoog en met dat ik de haarspeldbocht uitkom zie ik Josh rechtdoor de struiken in knallen. Ik kwam niet meer bij van het lachen! De tocht verliep verder goed en er zijn geen incidenten meer gebeurd, al scheelde het niet veel of ik lag op een kant toen ik iets te hard de bocht door ging. Na de quad tocht besloten we richting watersports te gaan en een ritje op de banaan achter de jetski te boeken. Ruud had later in de middag pauze en wilde ook graag mee. Aangezien we staff waren en het later op de dag was, was er slechts alleen de bestuurder van de jetski aanwezig en moesten we zelf om de beurt de spotter zijn (dit is degene die achterste voren op de jetski zit en een seintje aan de schipper geeft wanneer de mensen van de banaan vallen). Nou ik zal je vertellen, mede door de ruwe zee met hoge golven, was dit nog lastiger dan op de banaan zelf te blijven zitten. Wederom Josh, hij kreeg het voor elkaar toen Ruud en ik van de banaan vielen het eerst niet door te geven aan de schipper. Vervolgens komt de jetski aan bij ons, is Josh verdwenen en ligt 250 meter verder in het water haha.

Al met al heb ik een super leuke tijd gehad op Moreton Island! Het werken voelde echt niet aan als werken, buiten het feit dat het echt niet veel voorstelde kon je in je pauze gewoon lekker naar het strand. Ik mag me echt de hemel in prijzen hoeveel ik van het eiland gezien heb, zeker als je je bedenkt dat sommige mensen hier een jaar verblijven en niet eens van het resort af komen.

Momenteel ben ik in Nieuw Zeeland aan het rondtrekken in een Campervan en maak ik iedere dag weer genoeg nieuwe dingen mee om wekelijks een blog over te schrijven!